خشم، از علائم اختلال دو قطبی در کودکان است؟
سابقا در روانشناسی خشم و پرخاشگری را یکی از علائم اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان می دانستند
و هر کودک یا نوجوانی که پرخاشگری شدید نشان میداد برچسب اختلال دوقطبی را دریافت میکرد
لازم به ذکر است اختلال دوقطبی یکی از اختلالات شدید روانشناسی است
که عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار می دهد
و به درمان مقاوم است
به عبارتی می توان گفت که بیشتر قابل کنترل است تا درمان.
با توجه به مطالب ذکر شده صاحب نظران به این نتیجه رسیدند،
که به صرف وجود پرخاشگری و خشم ولو شدید
نباید به کودکان و نوجوانان برچسب اختلال دوقطبی را زد
بنابراین کودکان خشمگین و پرخاشگر را دوقطبی نمی نامند
بلکه یک اختلال خلقی جدید به اختلالات اضافه کردند با نام اختلال نامنظمی خلق اخلال گریا کژتنظیمی خلقی ایذایی.
ملاک های تشخیصی
1- فوران های خشم مکرر شدید که به صورت کلامی (مثلا پرخاش های کلامی)
و یا رفتاری (مانند پرخاشگری فیزیکی به اشخاص یا اجسام) بروز می کنند
و از نظر شدت یا مدت به هیچ وجه با موقعیت موجود یا عامل محرک ان هم خوانی ندارند.
2- این فوران های خشم با سطح رشد و نموی فرد هماهنگی ندارد.
3- این فوران ها به طور متوسط هفته ای حداقل 3 بار رخ می دهند.
4- در بین این فوران ها در اکثر ساعات روز و تقریبا تمام روزها خلق بیمار تحریک پذیر یا خشمگین است
و توسط دیگران قابل مشاهده است (مثلا همسالان، والدین و معلمین).
5- ملاک های 1 تا 4 برای حداقل 12 ماه ادامه دارد.
در طی این مدت هیچگاه دوره حداقل 3 ماه متوالی وجود نداشته که فرد فاقد تمامی ملاک های 1 تا 4 باشد.
6- ملاک های 1 و 4 حداقل دو مورد از موقعیت های زیر دیده می شود (منزل، مدرسه و با همسالان)
و در حداقل یکی از موقعیت ها شدید است.
7- این تشخیص را نباید برای بار نخست قبل از 6 سالگی و یا بعد از 18 سالگی گذاشت.
8- بر اساس اطلاعات حاصل از شرح حال یا مشاهده، سن شروع ملاک های 1 تا 5 باید قبل از 10 سالگی باشد.
9- هیچگاه دوره مجزای خلقی طولانی تر از یک روز وجود نداشته است
که در ان تمام ملاک های تشخیصی دوره مانیا یا هیپومانیا به جز ملاک مدت، احراز شده باشد.