«دنا، سه تا از مساله ها را جا انداختی»، «حامد، چرا اینقدر بی دقتی؟ تو خوب میدونی که سه به علاوه پنج میشه هشت»، «آیدا، مگر معلم نگفته که دور صفت ها رو خط بکشی؟ پس چرا زیر فعل‌ها خط کشیدی؟» جملاتی از این قبیل اغلب از سوی والدین و معلم ها زیاد گفته می
امتحان دادن، بعضی کودکان را می ترساند و آنها را مضطرب و نگران می سازد. این کودکان، آن قدر مضطرب و هیجانزده می شوند که حتی ممکن است هر چه را که خوانده اند در هنگام امتحان فراموش کنند. آنچه اهمیت دارد این است که از همان اوایل دوران تحصیل این مشکل را در
🌀 قسمت دوم 🌀 ✅ به دانش آموزی که بیش از حد توانش درس می خواند، کمک کنید تا از لحاظ تحصیلی در سطح معقول تری قرار گیرد: ممکن است سؤال کنید چه اشکالی دارد فرزند ما بسیار موفق و همیشه شاگرد اول باشد؟ و شاید بگویید: «ما فکر میکردیم آدم هر چه بیشتر تلاش
🌀 قسمت اول 🌀 به این جمله آشنا توجه کنید: «سعی خودت را بکن، تا وقتی من بدانم داری تلاشت را میکنی از تو راضی هستم!» ما اطمینان داریم شما بارها این جمله را به فرزندتان گفته اید، همانطور که احتمالا والدین شما هم همین را به شما گفته اند؛ ولی واقعا سعی ات را
مهارت های کسب آرامش را به کودکتان بیاموزید. همه ما هنگام آرامش و راحتی بهتر می توانیم با اتفاقات روزمره روبرو شویم. بنابراین، به کودکتان کمک کنید تا کسب آرامش را بیاموزد و مقاومتش نسبت به خستگی و ناامیدی زیاد شود. به کودک بیاموزید احساسش را شناسایی و نامگذاری کند. به کودک خردسالتان نشان دهید
آیا تاکنون با چنین صحنه ای روبرو شده اید؟ کتاب، با صدای شدیدی بر روی زمین پرت می شود در حالی که کودک شما زار زار گریه می کند، می گوید: نمی تونم! بدین ترتیب، او با گریه و لجبازی با مسائل ریاضی برخورد می کند. آیلین، وقتی به ستوه می آید تمام مسایل را
گاهی کودک شما معلمش را دوست ندارد و گاهی هم به نظر می رسد معلم، زیاد از کودک شما خوشش نمی آید. از آنجا که همه شکل و همه نوع معلمی وجود دارد، ممکن است در طول مدت تحصیل فرزند شما معلمی پیدا شود که زیاد با کودک شما جور درنیاید. شما به عنوان والدین
