با کودکی که بر روی دیوار و میز و صندلی، می نویسد چه کار کنیم؟
هرگاه که مریم دوساله از جلو چشم ناپدید می شد،
معمولا او را در حال تغییر دکوراسیون دیوار اتاق ها، با یکی از نقاشی های مبتکرانه و بی همتایش پیدا می کردند.
با این که مادرش بارها به او گفته بود که این کار را نکند، اما مریم همچنان به این کار ادامه میداد.
روشن است که به کودکانی مانند مریم باید گفته شود که نوشتن یا نقاشی کردن بر روی چه چیزهایی پذیرفتنی نیست
و آنها باید دریابند که شما این حرف را کاملا جدی میگویید.
✅ به او یاد دهید که در مکان های مناسب بنویسد، نه روی دیوار:
به کودک خود بگویید که در کجا بنویسد و در کجا ننویسد.
گردش دو نفره ای را دور منزلتان ترتیب دهید و مکان های مناسب و نامناسب برای نوشتن را به او نشان دهید؛
اگر کودک شما بزرگ است، او را وادارید که بگوید چرا این مکان ها مناسب یا نامناسب است.
✅ برای او جایگزین هایی را فراهم کنید:
این روش، کلید تغییر رفتار کودک است.
کودکان دوست دارند بنویسند و نقاشی کنند و آنچه مهم است، آنست که مجال انجام آن را داشته باشند.
○ برای آنها لوازم هنری تهیه کنید.
یک قفسه وسایل هنری ترتیب دهید و در آن وسایلی بگذارید
که هنگامی که احساس خلاقیت کودک طغیان کرد، بتواند بدون کمک شما آن را بروز دهد.
مکان هایی را که او می خواهد کار کند، محدود کنید.
برای نمونه، میز، آشپزخانه و کف اتاق خودش را به او نشان دهید و دستور دهید که این جاها تنها جاهایی اند که او می تواند، در آنها کار کند.
به او بگویید، اگر لوازم هنری را به هر قسمت دیگر خانه ببرد، برای مدت معینی آنها را از دست خواهد داد.
○ برای او وسایلی برای نوشتن فراهم کنید.
انبار کوچکی از کاغذ، لوازم التحریر، کهنه، پاکت نامه، دفترچه، ماژیک، مداد، خودکار و … برای او تهیه کنید و در دست او قرار دهید.
کودکانی که به آنها مجال آزمودن این روش داده شده است اغلب، پیش از آنکه بتوانند بخوانند، شکل مخصوص نوشتن خودشان را اختراع کرده اند.
کودکان خردسال تر می توانند افکار خودشان را بلند بگویند و شما می توانید، آنها را برایشان بنویسید.
کودکان بزرگتر می توانند، برای شما یادداشت تشکر بنویسند و یا فهرست خرید شما را تهیه کنند.
می توانید، پیشنهاد کنید که کاریکاتورهای روزنامه ها را ببرد و زیرنویسی برای آنها تهیه کند.
○ برای او مکان های دیگری برای نوشتن فراهم کنید.
جایگزین های دیگری را برای نوشتن و نقاشی کردن در اختیار کودک قرار دهید؛
همچون تخته سیاه، وایت بورد، کاغذهای کهنه، قسمت سفید پاکت نامه
و تخته های مخصوص کودکان در مورد کودکانی که فضاهای گسترده و باز مانند دیوار را دوست دارند
یک ورق کاغذ بسته بندی قهوه ای به عنوان صفحه نقاشی تهیه کنید
و یا این که به او اجازه دهید با گچ، روی پیاده رو یا دیوارهای انبارتان بکشد.
✅ نظارت کنید:
این کار همیشه ممکن و یا لازم نیست؛
ولی بدیهی است که می توانید با نظارت بر نحوه بازی کودک از رفتار مخرب او جلوگیری کنید.
ما عمیقا بر این باوریم که با آموزش روش های سازنده بازی می توانید، با هدایت انرژی های کودک، این مشکل را حل کنید.
با او، روی طرح های هنری، کار کنید و بازی مستقل او را زیر نظر بگیرید
تا آنجا که مطمئن شوید مکان های مناسب برای فعالیت هنری را دریافته است.
✅ پیامدهای طبیعی نوشتن روی دیوارها را به او نشان دهید:
اگر کودکتان به نوشتن روی دیوارها با مبلمان ادامه می دهد؛
باید به او نشان دهید که رفتار او پذیرفته نیست و چنانچه ادامه دهد، پیامدهایی را در بر خواهد داشت.
○ دست کودک را بگیرید.
اگر از راه رسیدید و دیدید که کودکتان مشغول نوشتن در مکان نامناسبی است، محکم بگویید: نه!
سپس دست کودک را برای سی ثانیه محکم و ناراحت در دستان خود بگیرید، به طوری که دیگر نتواند به کار خود ادامه دهد.
در همان حال، به کودک تفهیم کنید که کاری که می کند، برای شما پذیرفته نیست و باید به آن خاتمه دهد.
○از تصحیح بیش از حد استفاده کنید.
به کودک بگویید که دیوار را کثیف کرده است و باید آن را پاک کند.
دست کودک را بگیرید و در حالی که کودک مشغول پاک کردن است، آن را به این سو و آن سو ببرید.
به او چنین بگویید: «نه! نشد. یک لکه روشن روی دیواره. باید تمام دیوار رو دوباره پاک کنی تا یکدست بشه.»
نظارت و یا گرفتن دست کودک را تا هنگامی که کودک خسته نشده است، ادامه دهید.
اجازه دهید استراحت کند و سپس، دوباره شروع کنید.
مجددا تکرار کنید که نباید روی دیوار بنویسد.
○ از محرومیت موقت استفاده کنید.
اگر کودک بر انجام این کار ناخوشایند اصرار می ورزد او را برای مدتی روی یک صندلی در اتاق دیگری بنشانید.