گاهی، به ویژه در مورد کودکان بزرگتر، شرایط کاملا برعکس است و کودکان مایلند که بیش از حد مقرر بخوابند.
مسلما برای شما مشکل است که صبح ها وقتی که باید مشغول کارها شوید و یا سر کار خود بروید، کس دیگری را نیز دنبال خود بکشید.
این بخش برای والدینی است که کودک آنها بیش از حد می خوابد
و اغلب برایش مشکل است که صبح ها از خواب برخیزد و هنگامی که برخاست، مایل به شروع فعالیت روزانه نیست.
از آنجایی که این مسأله، تعادل خانواده را به هم می زند، روز با ناراحتی و درگیری آغاز می شود.
پیش از اینکه تصمیم بگیرید راه حل های ما را اجرا کنید، ابتدا باید تعیین کنید که آیا مقدار خواب کودک شما کافی است و یا اینکه بیش از حد می خوابد.
این مسأله را بدین ترتیب امتحان کنید که او را کمی دیرتر یا کمی زودتر به رختخواب بفرستید تا دریابید واقعا به چند ساعت خواب نیاز دارد.
اگر مقدار خواب کودک کافی است ولی در طول روز احساس خستگی یا کسالت می کند،
او را نزد متخصص اطفال ببرید تا پزشک، او را از نظر مشکلات جسمی احتمالی مورد بررسی قرار دهد.
هنگامی که مطمئن شدید مشکل دیگری وجود ندارد، باید یک واقعیت مهم را در نظر بگیرید:
شما همیشه نمی توانید یک کودک خواب آلوده را به آدمی سر به راه که به راحتی از خواب برمی خیزد تبدیل کنید.
با این حال، می توانید از خواب برخاستن و آماده شدن برای شروع کارهای روزانه را، برای همه اعضای خانواده خوشایندتر کنید.
بعضی از راه حل ها برای کودکان خردسال و بعضی دیگر، برای کودکانی که می توانند مسؤولیت پی آمدهای خواب آلودگی را بر عهده بگیرند، مناسب ترند.
✅کودک را زیر نظر بگیرید و برنامه خواب و بیداری او را تنظیم کنید:
هرگز کودک را در حین یک رویا از خواب بیدار نکنید.
اگر کره چشم کودک در هنگام خواب در حال حرکت به اطراف است به این معنی است که کودک در حال خواب دیدن است و بنابراین چند دقیقه صبر کنید تا رویای کودک به پایان برسد.
همه ما هر شب به طور متوسط پنج تا ده بار خواب می بینیم.
هر رویا با اینکه ممکن است طولانی به نظر برسد، تنها مدت کوتاهی به طول می انجامد.
✳️از انگیزش مثبت استفاده کنید:
تا حد ممکن زود برخاستن و آماده شدن برای رفتن را برای کودک، خوشایند کنید.
می توانید یک صبحانه عالی تهیه کنید و یا اینکه پیشنهاد کنید که همگی به موسیقی مورد علاقه او گوش دهید.
با او به آرامی، نرمی و با محبت سخن بگویید.
اگر شکیبایی خود را از دست دهید احتمال کمتری دارد که تمایل داشته باشد برخیزد و کارهای روزانه اش را انجام دهد.
✅از یک ساعت جیرجیرکی استفاده کنید:
هنگامی که این ساعت را به کار می گیرید، آن را روی ساعتی زودتر از هنگامی که کودک باید برخیزد، تنظیم کنید.
سپس به او اجازه دهید که زنگ ساعت را چندین بار قطع کند تا اینکه به تدریج از چرخه خواب بیرون بیاید.
بدین ترتیب این ساعت چندین بار به کودک یادآوری می کند که وقت بیدار شدن است و موقعیت را کمتر آزار دهنده میکند.
✅اتکا به نفس را در او تقویت کنید:
هنگامی که کودک مسئول اعمال خودش در هنگام صبح باشد، اغلب به خودش انگیزه میدهد که از فرامین شما تبعیت کند.
او را با خودتان بیرون ببرید تا برای خودش یک ساعت زنگ دار بخرد و سعی کنید این بیرون رفتن را یک حادثه مهم جلوه دهید.
به او بگویید که چقدر خوشحالید که او بزودی از ساعت شماطه دار خودش استفاده میکند.
به او یاد بدهید که چگونه در طول روز از آن استفاده کند و با آن به تمرین بپردازد.
برای نمونه به او بگویید که وقتی مشغول مطالعه با خواندن است، ساعت را روی زمان مشخصی کوک کند و هنگامی که زنگ به صدا در می آید، دست از بازی کردن یا مطالعه بردارد.
یادتان باشد که وقتی برنامه ریزی میکند تا به موقع از خواب برخیزد، او را تحسین کنید
✅از تحریک فیزیکی کمک بگیرید:
بعضی از کسانی که به خواب بسیار عمیقی فرو می روند، برای بیدار شدن نیازمند تحریک فیزیکی هستند.
کودک را وادار کنید که صورتش را بشوید و سپس او را به نرمش هایی نظیر کشش و خم شدن وادار کنید تا جریان خون در بدنش بیشتر شود.
اگر کودک از ساعت شماطه دار استفاده میکند، آن را در جایی قرار دهید که برای قطع کردن زنگ مجبور به بیرون آمدن از رختخواب شود.
✅کودک را با نتایج کارش روبرو کنید:
هنگامی که احساس کردید کودک شما قادر است صبح ها مسئول رفتار خودش باشد (حدود هفت یا هشت سالگی)،
باید پیامدهای مناسبی را برای انجام ندادن کارش در نظر بگیرید و او را با این پیامدها روبرو کنید.
به طرز خوشایندی به او بفهمانید که از او انتظار دارید خودش از خواب برخیزد و برای روز آماده شود.
به او کمک کنید که اهداف زمانی واقع بینانه ای برای خودش در نظر بگیرد.
- از «پیامدهای طبیعی» استفاده کنید.
این پیامدها باید در نظر کودک، منطقی و عادلانه بیاید.
یک پیامد منطقی، پیامدی است که به طور کاملا طبیعی، از یک عمل حاصل شود.
برای مثال، اگر کودک عادت ندارد که برای صرف صبحانه از خواب برخیزد، دقیقا به او بگویید که تنها در یک زمان خاص به او صبحانه می دهید.
در این صورت، اگر کودک به موقع سرمیز صبحانه حاضر نباشد، صبحانه ای نیز در کار نخواهد بود. - احتمالا اغلب کودک، به دلیل کند بودن، از سرویس مدرسه جا می ماند.
نتیجه آن می تواند این باشد که کودک یک تاکسی خبر کند و پولش را از پول توجیبی خودش بپردازد. - کودک را بدهکار کنید.
بسیاری از والدین دریافته اند که روش «تو به من زمان بدهکاری» مؤثر واقع می شود.
این بدان معناست که کودک در می یابد که هر چند دقیقه صبح ها تاخیر کند (و یا باعث تاخیر شما شود) به شما بدهکار خواهد بود.
سپس باید با انجام کمک در کارهای منزل، این زمان را به شما برگرداند.
با اینکه بدهکاری زمانی را به شما این طور پس بدهد که هر قدر امروز تاخیر کرده است، باید فردا صبح زودتر از خواب برخیزد.