فشردن دندان ها به یکدیگر
وقتی کودکی به طور مداوم دندان هایش را به هم می فشارد یا می ساید،
دچار عادتی شده است که آن را دندان قروچه (بروکسیسم) می نامند.
والدین نباید این حالت را فقط یک عادت آزاردهنده محسوب کنند،
زیرا ممکن است با گذشت زمان تأثیرات جدی روی دندان ها و فک ها ایجاد کند
کودکی که شب ها دندان هایش را به هم می فشارد در طول روز نیز این کار را انجام می دهد.
برای ترک این عادت، بهتر است ابتدا در طول روز جلوی آن گرفته شود.
✅ آرامش تدریجی را به کودک بیاموزید:
وقتی کودکی مضطرب و خسته است، ماهیچه های صورت و فک خود را منقبض میکند و دندان هایش را به هم فشار می دهد.
در برخی از کودکان این فشار دادن، به تدریج به ساییدن مداوم دندان ها تبدیل می شود.
کودک، این رفتار را تا از میان رفتن فشار روانی ادامه می دهد اما به تدریج رفتار یاد شده به شکل عادت در می آید.
به کودک بیاموزید تا آرام شود.
اگرچه او دچار انقباض ماهیچه های صورت است، ولی باید روش کسب آرامش را برای کل بدن فرا گیرد.
بر روی تمرین های شل کردن ماهیچه های صورت تأکید کنید.
وقتی کودک در شل کردن کل بدن خود مهارت یافت، روی ماهیچه های صورت، تمرکز کنید.
کودک را مجبور کنید تا چندین بار در روز روی شل کردن صورتش تمرین کند.
پس از مراحل بالا می توانید از نوع دیگری از آرامش تدریجی استفاده کنید.
تمرین مختصری که می تواند کودک را در تمام طول روز آرام نگه دارد.
کودک به خود لبخند می زند، دندان هایش را به آرامی به هم می فشارد و دو نفس عمیق می کشد.
پس از دومین بازدم، دهانش را به راحتی باز نگه می دارد و با خود زمزمه میکند: آروم باش، آروم آروم…
✅ با دندان پزشک مشورت کنید:
کودک را نزد دندان پزشک ببرید و در مورد دندان قروچه با او صحبت کنید.
دندانپزشک ابتدا وضعیت مفصل تمپورو مندیبولار (مفصلی است بین استخوان گیجگاهی و استخوان فک پایین) را بررسی می کند؛
زیرا اشکالات این مفصل می تواند در ایجاد این مشکل نقش داشته باشد.
دندانپزشک، ممکن است با توجه به سن کودک و میزان آسیب به مینای دندان ها،
یک محافظ پلاستیکی تجویز کند که شب ها در دهان کودک گذاشته می شود.
✅ آگاهی را به کودک بیاموزید:
این تمرین ها هوشیاری کودک را به دندان ساییدن، افزایش می دهند:
○ اثر آینه:
کودک را مجبور کنید تا به چهره خود در آینه بنگرد و حالت صورت خود را در هنگام فشردن دندان ها بر هم مشاهده کند.
از او بخواهید تا در همین حالت، سومین تمرین آرامش تدریجی را انجام دهد.
آیا با این تمرین چهره اش تغییر می کند؟
او را به انجام هر دو فعالیت (فشردن دندان ها بر هم و کسب آرامش تدریجی وادارید تا منظره صورت خود را در جریان هر دو حالت ببیند.
○ تمرین:
تمرین های بالا باید تا زمانی انجام گیرد که کودک، کاملا از عادت ناپسندش آگاه شود،
و بتواند در هر زمانی که مرتکب آن عمل شد، چهره خود را مجسم کند.
✅ برای کودک انگیزه ایجاد کنید:
در کنار کودکتان بنشینید و فهرستی از علت هایی را که براساس آنها ترک این عادت ضروری است، در اختیار او بگذارید.
این فهرست را می توانید از منابع گوناگونی نظیر اثر آینه، پاداش هایی که به کودک وعده می دهید
و بخش مهمی را نیز در جریان مشورت با دندانپزشک، تهیه کنید.
✅ برای ترک دندان قروچه پاداش تعیین کنید:
مدت زمان خاصی مانند یک دوره از تعطیلات را که برای چندین روز متوالی در کنار کودک خود هستید، انتخاب کنید.
به کودک بگویید که اگر بتواند برای پانزده تا سی دقیقه (هر چه سن کودک بیشتر باشد زمان بیشتری تعیین کنید.) دندان هایش را بر روی هم نساید، یک علامت دریافت خواهد کرد.
در آغاز، می توانید به هر سه یا چهار علامت یک پاداش اختصاص دهید؛
اما به تدریج این رقم را افزایش دهید.
✅ تنفس با دهان باز را به کودک بیاموزید:
هرگاه کودک را در حال فشردن و ساییدن دندان هایش مشاهده کردید، او را مجبور کنید این تمرین را انجام دهد:
برای سه دقیقه با دهان باز و به آرامی تنفس کند. پس از مدتی کودک خودش باید به این تمرین بپردازد.
در این صورت، تحسین را فراموش نکنید.
✅ حالا روی دندان قروچه شبانه کار کنید:
پس از آنکه کودک توانایی کنترل خود را در روز به دست آورد، کار را بر روی این عادت در شب، آغاز کنید.
کودک را وادارید که هر شب قبل از به خواب رفتن تمرین های آرام کننده را انجام دهد،
و از او بخواهید هر روز صبح بررسی کند که آیا احساس می کند که فک و دندان هایش در شب قبل، تحت فشار بوده اند یا خیر.
برای زیر نظر داشتن پیشرفت یک جدول طراحی کنید.
