فرزند خود را صدا میزنم اما جوابم را نمیدهد.

فرزند خود را صدا میزنم اما جوابم را نمیدهد.

فرزند و خودتان را در این حالت تصور کنید.

«آرش، شام حاضره»،
«آرش شام داره سرد میشه»؛
«آرش یا همین الان میای یا بد میبینی!»،
دقیقه ها میگذرند و سرانجام، پس از ده دقیقه دیگر دوچرخه سواری، آرش به داخل می آید.
اگر این صحنه برای شما آشناست، احتمالا کودک شما بر آن است که شما را از خانه بیرون بکشد
و یا آن قدر در کاری که می کند مشغول است که صدای شما را نمی شنود.
علت هر چه باشد، هنگامی که او را برای شام، حمام و خواب صدا میکنید
و او به خواسته های شما پاسخ نمی دهد و بی اعتنایی میکند،
احساس ناتوانی می کنید و قربانی بازی قدرت کودکتان می شوید.

✅ در مورد انتظاراتتان صریح باشید:

از پیش تصمیم بگیرید و به کودکتان دقیقا بگویید که چه انتظاری از او دارید و باید چه کاری انجام دهد:
«مانی، می خوام تا ده دقیقه دیگه برای ناهار حاضر باشی.»
از پیش، تصمیم بگیرید که او چطور زمان را خواهد دانست
– آیا ساعت دستش خواهد کرد؟
به زنگ شام گوش خواهد داد؟
و یا پس از آنکه یک یا دو دور، دور ساختمان زد، بازخواهد گشت؟

○ به فرزندتان اخطار دهید.

بعضی از کودکان برای به داخل آمدن نیاز به اخطارهای پنج دقیقه ای دارند.
به آنها بگویید که پنج دقیقه فرصت دارند و هنگامی که این زمان گذشت و آنها نیامدند، کاملا جدیت نشان دهید.

○ مطمئن شوید انتظاراتتان درست اند.

از کودک انتظار نداشته باشید که پنج دقیقه پیش از آنکه برنامه تلویزیونی مورد علاقه اش تمام شود، به رختخواب برود.
زمانی که قوانین را به او می گویید، اطمینان یابید که او می فهمد
و موافق است که درست در زمان خواسته شده به داخل بیاید.
زمان را با ساعت به او نشان دهید
و اگر لازم بود به او بگویید که چقدر وقت دارد و به او بفهمانید که می خواهید تا او را صدا کردید، بیاید.

✅ از تحسین و تعریف برای فرزندتان استفاده کنید:

هنگامی که کودکتان به خواسته شما عمل کرد و به موقع به داخل آمد،
به یاد داشته باشید که به علت سریع بودنش، او را تحسین کنید.
بار دیگر که میخواهد به خانه دوستش برود، او را از رفتار خوب دفعه قبلش آگاه کنید و بگویید:
«بله! میتونی به خونه دوستت بری، چون دفعه پیش به موقع به خونه برگشتی!»
یا
«چون چند وقته با خوش قولیات باعث شدی خیلی کمتر وقت تلف بشه،
فکر میکنم بعد از شام بتونیم با هم حسابی بسکتبال بازی کنیم.».

✅ پیامدهای کار کودک را به او نشان دهید:

اگر هیچکدام از روش های پیشنهادی، مفید واقع نشد، نتایج طبیعی رفتار کودک را پیگیری کنید.
یکی از روش های زیر را به کار گیرید و آماده باشید که آن را تشدید کنید.

○ زمان را از فرزندتان بگیرید.

هنگامی که کودک ده دقیقه دیرتر برای شام آمده، به بهانه اینکه بازی اش را به موقع تمام نکرده است؛
شما هم فردا، ده دقیقه از زمان بازی اش، کم کنید و با او باید برای وعده غذای بعدی، ده دقیقه زودتر سرمیز حاضر باشد.
اگر پس از آنکه او را صدا کردید او همچنان پانزده دقیقه دیگر مکالمه تلفنی اش را ادامه داد،
باید بداند که بار دیگر، پانزده دقیقه کمتر حق استفاده از تلفن را دارد
و یا این که حق استفاده از تلفن را در تمام روز، از دست خواهد داد.

○ بدون او شروع کنید.

فرض کنیم که او همیشه سر میز غذا دیر می آید.
باید سروقت، شام را شروع کنید و سپس بگذارید تک و تنها شام بخورد
و چند شب متوالی که به موقع سر شام، حاضر نشد، به او نان و پنیر بدهید.

○ زمان را باید بازگرداند.

هر دقیقه ای که دیر می آید، باید آن را با انجام کار منزلی که معمولا مسئول آن نیست، جبران کند.

✅ از تمرین مثبت استفاده کنید.

در مورد قانون شکنی های مکرر کودک، هنگامی که او را صدا می زنید و او نمی آید، وادارش کنید که ده بار به داخل بیاید و برگردد.
اگر معمولا برای صرف شام، زنگی را به صدا در می آورید، او را وادارید که هم از داخل و هم از خارج خانه، به صدای زنگ پاسخ دهد.
مدت بازگشت را اندازه بگیرید و سپس، او را مجبور کنید آن را دوباره تمرین کند.
به او بگویید: «خیلی بهتر شدی، ولی هنوز باید بیشتر تمرین کنی.»
به این ترتیب تکرار به او کمک خواهد کرد که بار دیگر که او را صدا زدید، به یاد بیاورد که آسان تر است همان بار اول بیاید.